មិនជាប់បន្ទប់តែជាប់បេះដូង

អត្ថបទ

      ជំងឺមួយនេះរើឡើងវិញទៀតហើយ ជាជំងឺនឹកម្នាក់នោះ នឹកខ្លាំងម៉្លេះ? ម្តងៗពិបាកទ្រាំណាស់រសាប់រសល់ចង់ឃើញមុខចង់ស្តាប់សម្តី ចង់ឃើញស្នាមញញឹម បបូរមាត់ដ៏ស្រទន់ សំដីមួយម៉ាត់ៗគ្រប់ពាក្យធ្វើឲ្យខ្ញុំលង់ដកចិត្តមិនរួច។ ជំងឺមួយនេះជាជំងឺដែលពិបាកព្យាបាលទោះជាទៅរកមើមយិនស៊ិនឬផ្សិតលីងជឺពាន់ឆ្នាំពីភ្នំថៃសានមករំងាស់ហើយដាំទឹកផឹកទៀតក៏មិនប្រាកដថាអាចបានធូរស្បើយដែរ។ មិនជាប់បន្ទប់ក្បែរគ្នាផងហេតុអ្វីនិស្ស័យអាចផ្តល់ឱកាសឲ្យខ្ញុំបានក្តីស្រលាញ់ពីគេម្នាក់នោះបាន? មិនដូចបទចម្រៀងរបស់លោកសាពូនមីដាដា "ជាប់បន្ទប់ជាប់បេះដូង"។

នឹកម្នាក់នោះដោយកវីសន្សើមត្រជាក់